vrijdag 20 januari 2012

SeaWorld

Vandaag werd ik wat later wakker dan normaal. Het vette eten van het ontbijt restaurant trok me niet zo, dus besloot ik om weer naar iHop te gaan. Deze keer koos ik voor pannenkoeken met als topping vers fruit, aangezien die fluffy zo heerlijk zijn. Het ontbijt was zo groot dat mijn maag bij de helft al gevuld was. De vlotte serveerster vertelde me over het bezoek van President Obama aan Disney en vroeg of ze de rest van het eten kon inpakken. Dit aanbod sloeg ik vriendelijk af. Koude pannenkoeken zijn niet echt mijn idee van een lekkere lunch!


Na het ontbijt was het tijd om op de iTrolley te stappen richting SeaWorld. Na een korte rit werden we netjes afgezet bij de parkeerplaats, er stonden maar weinig auto's dus dit was een goed teken!


Bij het binnengaan stonden er enkele fotograven klaar. Aangezien ik moeilijk vanaf een afstand een foto van mezelf kan maken op armhoogte, ging ik graag op de foto met het grote beeld van Shamu de killer whale. Later gebruikten ze photoshop om een kleine shamu op mijn handen te laten verschijnen.


Om half tien mochten de eerste mensen de dolfijnen voeren. Een paar visjes kostten maar liefst zeven dollar, maar ik had het er graag voor over. Op mijn lijstje van lievelingsdieren komen dolfijnen zeker voor. De dolfijnen voelden nog steeds zo glad aan als ik mij kon herinneren. Ze kwamen dichtbij en aten gretig van de vis, voor je het weet is je kartonnen bakje leeg. Aan de overkant stonden fotografen klaar om alles vast te leggen. In de lucht vlogen vele jaloerse vogels die elke kans aanpakten om vis te stelen uit de handen van de bezoekers.


Na het voeren liepen veel mensen naar de onderwater viewing area, including me. Het is altijd weer prachtig om de dolfijnen onder water te bekijken, ze zwemmen zo ongelovelijk snel.. als je geluk hebt zwemmen ze dichtbij de glazen wand zodat je ze beter kan bekijken.


De Blue Horizons show zou haast beginnen dus haaste ik me om een goed plekje te bemachtigen. Gelukkig waren er nog veel goede plekken vrij, ik nam plaats in een van de laatste rijen van de splash zone. Tijdens de hele show keek ik mijn ogen uit, het is net de droomwens van het dolfinarium maar dan 200x beter. De show gebruikte acrobatiek, zang, schoonspringen, tropische vogels en zelfs een valse orka om ons te ontroeren. Misschien klinkt dit stom maar het was een mooie, emotionele ervaring, erg inspirerend.


De volgende dieren op de agenda waren de alligators. Deze wezens kom je vaak op televisie tegen in programma's zoals animal cops en wildlife rescue. Ze lagen zonder ook maar een poot te bewegen van het zonnetje te genieten, als je niet beter wist zou je denken dat ze dood zijn.


Journey to Atlantis was helaas gesloten vanwege werkzaamheden. Erg jammer, maar dit gaf je wel de mogelijkheid om de baan zonder water te zien. De afdaling zag er in ieder geval erg stijl uit!


Achtbaan Kraken zag er net iets te eng uit om zelf in te gaan. Het was de eerste floorless achtbaan in het zuiden van Amerika. Je voeten bungelen over over de baan, blijkbaar is vooraan zitten erg beangstigend omdat het net lijkt of je voeten de baan raken.


Bij de achtbaan Manta bevind zich een mooi aquarium met duizenden vissen en andere zeebeesten. Bijzondere zeepaardjes, Finding Nemo vissen, zeesterren, en zelfs een grote inktvis. Het hoogtepunt is de mooie tank met honderden pijlstaartroggen.


Wanneer je naar SeaWorld gaat kun je de Shamu show niet overslaan. De nieuwe show van het park heet One Ocean en wordt in het grote Shama stadium gegeven. De show heeft een natuur thema, tijdens de show zijn er op de schermen talloze beelden van dieren te zien. Omdat de trainers niet het water in gaan zijn de mogelijkheden nogal beperkt. Vind orka's sowieso niet zo leuk als dolfijnen en andere walvissen. Ze hebben een ietwat enge uitstraling als je het mij vraagt. Zou zelf voor geen goud het water ingaan met orka's! Toch is het een leuke en spectaculaire show, het splash gedeelte zorgt altijd voor veel gelach. Deze keer zorgde ik ervoor dat ik op een droge plek zat, ik had geen zin in een herhaling van Universal! ;) De underwater viewing area was helaas gesloten vanwege een verbouwing.


Naast het stadion ligt het openlucht speelparadijs Shamu's Happy Harbour. Er liepen volwassenen de rij in voor de kinder achtbaan Shamu Express dus besloot ik hem ook te doen. Hij was wel leuk, alleen ik leek niet goed vast te zitten, moest mezelf goed vasthouden, anders gleed ik helemaal weg.


Na de rit was het tijd om bij de rij voor Wild artic aan te sluiten. Dit was een van de hoofdredenen van mijn bezoek, ben op Belugas. Je kunt kiezen of je lopend of via een helikopter simulatie bij de dieren  uit wil komen. Ik besloot voor de helikopter simulatie te kiezen ook al stond er een langere rij. Halverwege de simulatie stopte de attractie ermee vanwege een technische storing, dat was een tegenvaller. De eerste dieren die je tegenkomt zijn de bijzondere Beluga whales. Boven water waren ze niet echt te zien, alleen als ze heel kort adem haalden. De meeste mensen liepen al snel door. Een vrouw naast me zei dat ze over enkele minuten met het Beluga interaction programma zouden beginnen, dit wilde ik natuurlijk niet missen!


Even later kwamen de trainers met de vier gelukkige bezoekers naar de tank toe. De trainers lieten de Beluga's allerlei leuke dingen doen zoals je nat spuiten, geluid maken, uit het water omhoog komen en meer. Het was erg leuk om ze dit te zien doen. Na het programma liep ik verder naar het onderwater gedeelte waar de Belugas niet erg veel deden, behalve een beetje rond zwemmen. Ze kwamen niet echt dichtbij het glas.


Ik besloot al snel verder te gaan om op tijd te zijn voor de huisdieren show Pets ahoy.  Het decor voor deze show is erg vrolijk en mooi gemaakt. De dieren doen van alles, touwtje springen, over smalle koorten lopen.. erg schattig. Na de show kon je enkele dieren van dichtbij bekijken en aaien.


Onderdeel van de Manta achtbaan is een gedeelte waar de karretjes in de vorm van pijlstaartroggen het water lijken te raken. De waterfonteinen spuiten met een perfecte timing het water omhoog, erg indrukwekkend!


Bij het Key West gedeelte bekeek ik mijn foto van het dolfijnen voeren en besloot er een te kopen, compleet met een mooi fotolijstje eromheen. Eerder kocht ik een mooie handgemaakte sketch van een Beluga met mijn naam erop. De artiest heeft ongelofelijk veel talent.


Een van de laatste attracties die ik deed was de Skytower. Hoog in de lucht heb je een geweldig uitzicht over SeaWorld, Aquatica en meer bezienswaardigheden van Orlando. 


Om half zes besloot ik om snel naar het Wild Artic gedeelte te lopen om de helicopter simulator nog een over te doen. In tegenstelling tot eerder was er deze keer geen wachtrij en deed de attractie het helemaal tot het einde. Om kwart voor zes (de sluitingstijd van Wild Artic) begonnen de Beluga's eindelijk een teken van leven te vertonen, ze zaten nu allemaal in de tank en speelden met elkaar. Zo leuk om te zien! Ben tot het einde gebleven om ze in actie te bewonderen, hou zo veel van die dieren ♥♥♥


Om zes uur was het dan toch echt tijd om de dieren met rust te laten en richting de iTrolley stop te lopen. Het park zag er spectaculair uit in het donker, alles was verlicht.


Gedurende de hele dag had ik alleen maar een ijsje en een grote kalkoen poot op. Op de plattegrond van de iTrolley staat een lijst van attracties, restaurants en hotels aangegeven. Ik koos Johnny Rockets uit, simpelweg omdat dit typisch Amerikaans is en ik er nog nooit gegeten had.


Ik wilde al ontzettend lang cheese fries eten, omdat het er zo ontzettend lekker uitziet op foto's. Bij mijn frietjes kreeg ik een kartonnen bordje met een ketchup smiley, hun trademark. Bij het eten bestelde ik een chocolade milkshake welke ontzettend lekker dik was. De frietjes waren een beetje een tegenvaller, beetje slap. Ik zit nu op de bank in Boston met bezoek en ze zeggen dat cheese fries een hit of mis kunnen zijn.


Terug in het hotel pakte ik alvast mijn koffer in en vroeg aan de meneer van guest services wat de beste manier was om naar het greyhound station te reizen. De man achter de balie vertelde me dat het station zich in een slechte buurt bevond. Hij belde een van zijn maten met een taxi bedrijf op en vroeg hoeveel het zou kosten. 35 dollar, exclusief fooi. Ik ging er mee akkoord, de baliemedewerker vroeg me te bellen wanneer ik in de taxi zat. Hij vertelde me dat hij verantwoordelijk is voor de gasten die hij helpt.


Die avond werpte ik een voorlopig laatste blik op Orlando by night en ging naar bed.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten